Η ζωή του Γιώργου Σεφέρη στον Πόρο

Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών που σε κάποια περίοδο της ζωής τους αποσύρθηκαν ή επέλεξαν έναν τόπο με τον οποίο δεν τους συνέδεαν απαραίτητα οικογενειακοί δεσμοί για να αντλήσουν δυνάμεις και έμπνευση. Ένας από αυτούς είναι και ο Γιώργος Σεφέρης. Στον Πόρο ο διάσημος ποιητής βρήκε το ιδανικό ησυχαστήριο μετά τη φρίκη του Παγκόσμιου και του Εμφυλίου Πολέμου. Η βίλα “Γαλήνη” υπήρξε το καταφύγιό του, το οποίο μοιράστηκε με τον μεγάλο του έρωτα, τη Μαρώ. Όσο για τον Πόρο, ο ποιητής ανέδειξε το μεγαλείο του μέσα από τα έργα του.

Ο Γιώργος Σεφέρης, η “Γαλήνη” του και τα έργα

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Έλληνας ποιητής έγινε πασίγνωστος για το ποιητικό έργο του, αλλά οι ιδιότητές του ήταν πολύ περισσότερες. Βασικά διπλωμάτης αλλά και δοκιμιογράφος, ποιητής, φωτογράφος, μέχρι και... κουκλοποιός. Πριν καταλήξει στον Πόρο, ο Σεφέρης είχε περάσει από το νησί με διασημότητες της εποχής: Χένρι Μίλερ, Λούσιαν Φρόιντ, Τζον Κράξτον, όλοι λάτρεις της Ελλάδας, του φωτός και του πλούτου της χώρας.

Ο Σεφέρης ήρθε με τη Μαρώ στον Πόρο το καλοκαίρι του 1936, όταν οι δυο τους ήταν πολύ ερωτευμένοι. Η αλήθεια είναι ότι ο Σεφέρης συνδέθηκε με το νησί μιας και ήταν συγγενής της Ιουλίας Δραγούμη στην οποία ανήκε η “Γαλήνη”. Γι’ αυτό και πέρασε πολλά καλοκαίρια εκεί. Μια βίλα βικτοριανού τύπου, μεγαλόπρεπη, βαμμένη σε κόκκινο της Πομπηίας. Από τη “Γαλήνη” πέρασε πολύς κόσμος (γύρω στα 1000 άτομα), συγγενείς, φίλοι ή απλά καλεσμένοι, μεταξύ των οποίων και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Από το 1940 και μετά ο Σεφέρης παραθέριζε τακτικά στον Πόρο. Σιγά σιγά το νησί άρχισε να αποτελεί για εκείνον τόπο με έντονες αναμνήσεις και πηγή έμπνευσης για πολλά από τα ποιήματα και τις συλλογές του. Εκεί έγραψε τα Ποριώτικα Ποιήματά του, αλλά και την “Κίχλη” το 1946. Μια ποιητική σύνθεση που ολοκληρώθηκε στις 31/10 της ίδιας χρονιάς και εκδόθηκε έναν χρόνο αργότερα. Το δυσκολότερο έργο από πλευράς προσέγγισης και ερμηνείας.

Ο Πόρος μέσα από τα μάτια του Σεφέρη

Ο Σεφέρης λάτρευε στον Πόρο το απαράμιλλο αίσθημα του να εισπνέεις το άρωμα της θάλασσας και του πεύκου ταυτόχρονα. Λάτρευε τη θέα της “Γαλήνης” από την οποία με κιάλια μπορούσε να δει τους δείκτες του Πύργου του Ρολογιού. Λάτρευε τη δυνατότητα που του έδινε το νησί να περάσει όπως ήθελε σύμφωνα με τα γούστα του. Είτε απομονωμένος στη βίλα του, συχνά με λίγους και εκλεκτούς, είτε κάνοντας έντονη κοινωνική ζωή. Λάτρευε να φωτογραφίζει σημεία και πρόσωπα, την αγαπημένη του Μαρώ, τους δυο τους μαζί, το Μοναστήρι, την Παναγίτσα στο Ασκέλι, τους κήπους της βίλας, το κτήμα Τομπάζη, την άγκυρα στο Νεώριο. Λάτρευε να “οργώνει” το νησί και να αποτυπώνει τις ωραιότερες σκέψεις του από την ηρεμία της “Γαλήνης”. Περιέγραψε όσο λίγοι με το μοναδικό του ύφος τη φύση και όλα όσα έβλεπε με λεπτομέρεια και παρομοιώσεις που πρόδιδαν την ευφυή φαντασία του.

Ο Πόρος του Σεφέρη υπήρξε το μεγάλο κανάλι. Τον παρομοίαζε με τη Βενετία, καθώς μπορούσε κανείς να πάει από σπίτι σε σπίτι με βάρκα. Υπήρξε το μέσο, μια δίοδος που αναρωτιόταν και ο ίδιος πού οδηγούσε, παρά ο σκοπός του, ένα από τα στάδια του ταξιδιού της ζωής του. Ήταν η όασή του τους δύσκολους καιρούς. Ξεχνιόταν με τη θάλασσα, τα πεύκα, τα πηγαινέλα των απανταχού πλεούμενων. Και όλα αυτά σε μια πολυτάραχη για την Ελλάδα χρονική περίοδο, που όμως εκείνος είχε την πολυτέλεια να οχυρώνεται ασφαλής στο ησυχαστήριό του.

Ετικέτες: βίλα Γαλήνη, Ποιητής, Γιώργος Σεφέρης, Πόρος