Αίγινα: Το νησί των "καλλιτεχνών"

Όσον αφορά την Αίγινα και τη σχέση της με την καλλιτεχνική ζωή της Ελλάδας, μπορεί να ανακαλύψει κανείς πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες. Ας ανακαλύψουμε κι εμείς από άλλη σκοπιά την Αίγινα: Το νησί των "καλλιτεχνών".

Κάνοντας λοιπόν ένα ταξίδι στο παρελθόν, το όμορφο νησί του Αργοσαρωνικού μπορεί να περηφανεύεται αρχικά για τη λατρεία που του είχε δείξει ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής του, ο Νίκος Καζαντζάκης. Δεν ήταν όμως μόνο αυτός. Εκτός από τον Καζαντζάκη και τη σύζυγό του, αρκετοί εκπρόσωποι της διανόησης και της τέχνης αγάπησαν την Αίγινα.

Ο λόγιος Κώστας Βάρναλης περνούσε συχνά καλοκαίρια ολόκληρα στο νησί αναζητώντας την ιδανική κατοικία που θα τον κρατούσε για πάντα εκεί. Αναπόφευκτο ήταν πολλά από τα έργα του να είναι συνδεδεμένα με την Αίγινα.

Άλλο ένα παράδειγμα αποτελεί ο μεγάλος εικαστικός Νίκος Νικολάου, του οποίου το σπίτι στη Αίγινα έχει μετατραπεί σε μουσείο όπου εκτίθενται οι πίνακές του, αλλά και ο αδελφικός του φίλος, ζωγράφος Γιάννης Μόραλης.

Ο θρυλικός νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης, αγαπούσε να βολτάρει στα σοκάκια και στον παραλιακό δρόμο του νησιού και απολάμβανε όσο τίποτε άλλο τα καλοκαιρινά δειλινά που τον βοηθούσαν να μεταφέρει στα έργα του την ομορφιά και την αρμονία που αισθανόταν.

Στην ουσία, όλοι οι καλλιτέχνες αυτό έκαναν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο έκφρασης, ενώ ήταν όλοι μια μεγάλη παρέα. Μουσικοί με τις ορχήστρες τους, όπως ο ρεμπέτης Γιώργος Μπάτης που έπαιζε μπουζούκι στο παρκάκι δίπλα στο Δημαρχείο του νησιού και η Σωτηρία Μπέλου. Zωγράφοι, όπως ο Ανδρέας Βουρλούμης που μέσα από τις υδατογραφίες του παρουσίασε την Αίγινα με έναν τρόπο μοναδικό.

Ο γλύπτης Ντέιβιντ Κένεντι άφησε το Λονδίνο για να εγκατασταθεί μόνιμα στο Σφεντούρι της Αίγινας από το 1972 όπου αντλούσε έμπνευση για τις φιγούρες των ζώων που φιλοτεχνούσε. Δεν ήταν εύκολο για εκείνον να ξεκινήσει, καθώς, ως ζωγράφος ακόμα και πριν ασχοληθεί με τη γλυπτική, δεν είχε καν χρήματα να αγοράσει καμβάδες και χρώματα. Χάρη στον γλύπτη Χρήστο Καπράλο, ο οποίος του έδωσε λίγες δραχμές για να αγοράσει έναν σουγιά και ένα κομμάτι ξύλο, ο Κένεντι προσανατολίστηκε στη γλυπτική. Όσο για τον Καπράλο, οι Αιγινήτες που διαβάζουν αυτό το άρθρο σίγουρα γνωρίζουν ότι στο νησί τους, στην περιοχή Πλακάκια, βρίσκεται το εργαστήριό του που στεγάζει σήμερα τα γλυπτά του, όλα φιλοτεχνημένα εκεί, και λειτουργεί και σαν μουσείο.

Ο θρυλικός “Παναγάκης”

Για όσους αναρωτιούνται πού συνέβαιναν όλα αυτά, το σημείο αναφοράς και συνάντησης ήταν ένα στην Αίγινα: η ταβέρνα του Παναγάκη στο λιμάνι του νησιού που υπάρχει ακόμα. Ο Παναγάκης υπήρξε για δεκαετίες το αγαπημένο στέκι λόγιων και μουσικών που άφησαν ιστορία στο τραγούδι, εικαστικών και ηθοποιών του ελληνικού κινηματογράφου. Διάσημοι θαμώνες που δεν αναλογίζονταν τότε την αξία των έργων τους. Κανένας ανταγωνισμός μεταξύ τους, όλοι μαζί αλλά και ταυτόχρονα μόνοι, δοσμένοι με όλη τους την ψυχή ο καθένας στην τέχνη του, ενώ απολάμβαναν απλές καθημερινές στιγμές με φόντο τον τόπο που τόσο είχαν λατρέψει.

Ετικέτες: καλλιτέχνης, Αίγινα, Παναγάκης