Το φιστίκι και το φιστίκι Αιγίνης
Το φιστίκι αποτελεί έναν από τους νοστιμότερους και ποιοτικά καλύτερους ξηρούς καρπούς που μπορείτε να επιλέξετε. Η θρεπτική του αξία είναι μεγάλη, είναι πλούσιο σε βιοτίνη, πρωτεΐνες και ανόργανα άλατα. Τα φιστίκια καταναλώνονται καβουρδισμένα ή ολόκληρα αφού αφαιρέσετε το κέλυφος, αλατισμένα ή ανάλατα.
Όσα θέλετε να γνωρίζετε για το φιστίκι
Το φιστίκι προέρχεται από τη φιστικιά, ένα φυλλοβόλο δέντρο που ανήκει στο γένος Πιστακία. Οι ΗΠΑ έχουν σήμερα τη μεγαλύτερη παραγωγή φιστικιού στον κόσμο με το Ιράν, την Τουρκία, την Κίνα και τη Συρία να ακολουθούν. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην παραγωγή φιστικιού στην Ευρώπη και έκτη στον κόσμο με κυρίαρχο το φιστίκι Αιγίνης.
Ο καρπός του δέντρου έχει μήκος 1-2 εκατοστά και το κέλυφός του όταν ωριμάσει, πέφτει και αφήνει το ενδοκάρπιο που ανοίγει και φανερώνει την ψίχα που τρώγεται. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι καρποί της φιστικιάς σχηματίζουν ολόκληρα τσαμπιά.
Η συγκομιδή των φιστικιών γίνεται με σύγχρονες μεθόδους που τινάζουν τους καρπούς από τα δέντρα και πραγματοποιείται από τέλη Αυγούστου μέχρι Σεπτέμβριο. Κατόπιν τα φιστίκια συγκεντρώνονται, ξεφλουδίζεται το εξωτερικό τους κέλυφος, πλένονται, στεγνώνονται και ξηραίνονται είτε στον ήλιο είτε τεχνητά. Στη συνέχεια τοποθετούνται σε αλατούχο διάλυμα για λίγη ώρα και μετά ψήνονται σε φούρνους στους 80 βαθμούς Κελσίου για περίπου μισή ώρα μέχρι να απομακρυνθεί η υγρασία που έχει παραμείνει. Ξαναφουρνίζονται για περίπου σαράντα λεπτά και μετά γίνεται ο διαχωρισμός τους σε ανοιχτά και κλειστά φιστίκια. Η φιστικόψιχα παράγεται με ειδικά μηχανήματα.
Το φιστίκι Αιγίνης
Μια από τις καλύτερες ποικιλίες φιστικιού στον κόσμο είναι η αιγινίτικη. Το 1996 η ονομασία προέλευσης του φιστικιού Αιγίνης κατοχυρώθηκε με κοινοτική απόφαση και αποτελεί προϊόν με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. Από τότε τα φιστίκια άλλων περιοχών αποκαλούνται κελυφωτά. Οι παραδοσιακές περιοχές εκτός από την Αίγινα όπου καλλιεργείται το φιστίκι είναι τα Μέγαρα και η Σαλαμίνα, αλλά πλέον στην Ελλάδα η καλλιέργεια έχει επεκταθεί σε Φθιώτιδα, Θεσσαλία, Βοιωτία και Εύβοια.
Το φιστίκι Αιγίνης και η καλλιέργειά του
Το φιστίκι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οικονομική ζωή της Αίγινας. Εν έτη 1896 ο γιατρός Νικόλαος Περόγλου εγκαταστάθηκε στο νησί φέρνοντας σπόρους από τη φιστικιά pistacia vera από τη Συρία, τους οποίους φύτεψε μαζί με άλλα οπωροφόρα δέντρα που όμως δεν αναπτύχθηκαν επειδή το έδαφος ήταν φτωχό. Η ανάπτυξη της φιστικιάς ήταν η μόνη που ευνοήθηκε.
Αρχικά οι ντόπιοι γεωργοί ήταν επιφυλακτικοί στην καλλιέργεια της φιστικιάς μη θέλοντας να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους. Όμως σταδιακά φίλοι και γνωστοί του γιατρού με περιβόλια στην Αίγινα ακολούθησαν το παράδειγμά του.
Τελευταίοι ακολούθησαν τα βήματά του οι ντόπιοι γεωργοί. Κυρίως όταν κατάλαβαν ότι το άγονο έδαφος της Αίγινας ήταν κατάλληλο για την ανάπτυξη της φιστικιάς, αλλά και όταν η φυλλοξήρα έπληξε τα αμπέλια της Αίγινας. Σήμερα ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Φιστικοπαραγωγών Αίγινας εμπορεύεται το 30% της τοπικής παραγωγής.
Ετικέτες: Φιστίκι Αίγινας, Ιστορία